Türkiye’de tarımsal üretim birimleri çoğunlukla
küçük aile işletmeleri
niteliğindedir. Tarım sektöründe istihdam, küçük işletmelerde tamamen ücretsiz aile işgücü
olarak, orta ve daha büyük işletmelerde ise geçici-mevsimlik işgücü şeklinde istihdam edilmektedir. Son yıllarda, işgücünün
diğer sektörlere aktarılması
ile, tarımsal işgücünün toplam sivil istihdam içindeki ağırlığı azalmış, 1995 yılında %44.3 olan bu
oran, 2001 yılında yaklaşık %35.9’a düşmüştür.