Türkiye’de tarımsal üretim birimleri çoğunlukla küçük aile işletmeleri niteliğindedir. Tarım sektöründe istihdam, küçük işletmelerde tamamen ücretsiz aile işgücü olarak, orta ve daha büyük işletmelerde ise geçici-mevsimlik işgücü şeklinde istihdam edilmektedir. Son yıllarda, işgücünün diğer sektörlere aktarılması ile, tarımsal işgücünün toplam sivil istihdam içindeki ağırlığı azalmış, 1995 yılında %44.3 olan bu oran, 2001 yılında yaklaşık %35.9’a düşmüştür.